سیستم های راهگاه گرم –بخش سوم
سیستم های گرمایش خارجی
سیستم های گرمای خارجی توانایی ارائه کمترین افت فشار را در مقایسه با سیستم های دیگر به جز راهگاه های گرم عایقی ، دارد. کانالهای جریان به شکل استوانه ای متقاطع هستند و معمولا قطری بزرگتر از سیستم های راهگاه سرد دارند. کانال جریان استوانه ای کارآمدترین شکل برای جریان گدازه است. از آنجا که خنک کردن راهگاه و بازسایی(regrind) مسائل مربوط به راهگاه های گرم نیستند، استفاده از قطر بزرگتر مجاز است. قطر بزرگتر و این واقعیت که هیچ گسترش لایه منجمد در سیستم راهگاه وجود ندارد ، هر دو باعث افت فشار کم نسبی این سیستم ها می شود.
ازمیان سیستم های راهگاه گرم مختلف ، مانیفولدها و نازل های گرمایش خارجی برای مواد حساس به گرما و ویسکوزیته بالا که بخاطر کانال باز جریان آزاد است، توصیه می شود. این نوع سیستم همچنین می تواند همگن ترین دمای گدازه را در میان تمام سیستم های راهگاه گرم ارائه دهد. گدازه تزریق شده در دمای ۲۶۰ درجه سانتی گراد می تواند توسط کانال جریان که در ۲۶۰ درجه سانتیگراد گرم می شود احاطه شود. بنابراین گرادیان درجه حرارت در سراسر کانال جریان می تواند در مقایسه با سیستم گرمایش داخلی که توسط یک دیواره سرد احاطه شده است، کاهش یابد. علاوه بر این، از آنجا که حرارت مانیفولد و نازل خارجی است، هیچ لایه ی منجمدی از پلاستیک در امتداد کانال بیرونی ایجاد نمی شود؛ چیزی که در سیستم های گرمایش داخلی و عایق شده وجود دارد. بدون این لایه منجمد یک کانال جریان بزرگتر در دسترس خواهد بود و تغییر رنگِ کامل می تواند بسیار راحت تر از سیستم های راهگاه گرم گرمایش داخلی، به دست آید.
معایب سیستم راهگاه گرم گرمایش خارجی شامل احتمال نشت پلاستیک مذاب و مقدار و محل حرارت مورد نیاز هیتر است. طراحی یا کاربرد نادرست می تواند باعث نشت پلاستیک بین نازل و مانیفولد شود. این پلاستیک نشتی می تواند در منیفولد نفوذ کند، آن را از بین ببرد و هیتر ها، سیم و ترموکوپل را تخریب کند. علاوه بر این، منبع گرمای خارجی در تضاد مستقیم با سرد شدن قالب است. نازل های گرم اغلب باید توسط یک فضای هوایی احاطه شوند ، فضایی که کمک می کند تا آنها از حفره فاصله داشته باشند. این فضای هوایی نیاز به فضای اضافی در قالب دارد. مجاورت نازل های نزدیک به حفره نه تنها نقاط گرم موضعی را نشان می دهد بلکه همچنین موقعیت خطوط خنک کننده را محدود می کند. دراپ های (drop) گرمایش خارجی همچنین کنترل محدودتری به نوک گیت اصلی نازل دارند. اغلب نوک های گیت هدایتگر گرما مورد استفاده قرار می گیرند، که وقتی به درستی طراحی شوند می تواند این مسائل و مشکلات را به حداقل برسانند. نوک گرما را از بدنه بیرونی و گرم دراپ هدایت می کند. با این حال، باید دانست که درجه حرارت نوک گیت توسط همان هیترهایی کنترل می شود که دمای بدنه بیرونی دراپ را کنترل می کنند. این ویژگی کنترل را محدود می کند و ممکن است منجر به سازگاری دما برای هر یک از این دو منطقه ی دراپ شود.
شکل ۵: مانیفولد و نازل گرمایش خارجی
سیستم های گرمایش داخلی، اکثر مشکلات نشت را از بین می برد، عایق خوبی برای هیتر به وجود می آورد چرا که قالب های اطراف آن را احاطه می کند و کنترل نوک گیت خوبی نیز دارد. از آنجا که هیتر ها داخلی هستند، نیازی به بلوک مانیفولد جداگانه وجود ندارد، مانیفولدی که باید از طرسق قالب های اطراف و یک فضای هوایی گرم شود. پلاستیک موجود در پیرامون کانال جریان در مجاورت با قالبِ سردتر منجمد و مستحکم می شود، و یک مرز حرارتی پلاستیکی را فراهم می کند. این کار چالش سیستم های راهگاه گرم گرمایش خارجی که گرما را جدا را نگه می دارد تا حفره ناقص تشکیل نشود ، کاهش می دهد، حفره ای که در آن شما سعی می کنید پلاستیک را منجمد کنید. علاوه بر این، بدون شکاف هوا در اطراف مانیفولد در یک سیستم گرمایش خارجی، نگرانی های نشتی نیز کاملا بر طرف می شوند.
منبع : اینترنت
برگردان : ایران ملد
