اصطلاحات قالب گیری تزریق پلاستیک – بخش چهارم
بوش تزریق (اسپرو): یک اینسرت فولادی سخت شده در داخل قالب تزریق که نازل پلاستیک ساز را می‌پدیرد و برای انتقال دادن مذاب یک دهانه را فراهم می‌کند.
ورودی اسپروئی: یک محل عبور که از طریق آن مذاب از نازل به حفره قالب جریان می‌یابد.
قفل اسپروئی: بخشی از رزین باقی مانده در سرباره سرد به بالا فوران کرده به وسیله زیر برش. این قفل هنگامی که قالب باز می‌شود برای بیرون کشیدن اسپروئی از بوش تزریق مورد استفاده قرار می‌گیرد. قفل اسپروئی خودش با استفاده از یک پین پران از قالب تزریق پلاستیک بیرون کشید می‌شود.
اسپرو: ورودی تغذیه تهیه شده در قالبگیری تزریق در میان نازل و حفره یا سیستم راهگاه.
قالب‌های انباشته: دو یا چند قالب از یک نوع مشابه که پشت سر یکدیگر موقعیت دهی شده‌اند تا اجازه دهند در یک سیکل قطعات بیشتری ساخته شوند.
صفحه بیرون انداز (صفحه پران) : صفحه‌ای که قطعه قالبگیری شده را از پین‌های ماهیچه یا درپوش‌های نیرو بیرون می‌اندازد. صفحه بیرون انداز در داخل عملیات توسط ورودی قالب تزریق پلاستیک تنظیم می‌شود.
ورودی برگه‌ای: یک زائده قابل برداش کوچک در حدود ضخامتی مشابه همانند قطعه قالبگیری شده، اما معمولا برای برداشت آسان عمود بر قطعه است.
هواگیری (گاز زدایی) قالب
می بایست قادر بود تا هوای محبوس شده در حفره قالب در طی فرایند قالبگیری تزریق را خارج کرد، اگر تخلیه‌ها نامناسب باشند، در داخل حفره هوا فشرده خواهد شد، فشار و دما به سرعت بالا می‌روند، به طور بالقوه باعث پر شدن ناقص و یا حتی سوزاندن پلاستیک می‌شود.
تعداد تخلیه‌ها اگر اغلب با اقتصاد ساخت قالب محدوده شده اما به صورت ایده‌آل می‌بایست در طی طراحی قالب مورد ملاحظه قرار بگیرد، به طور کلی ویسکوزیته بالاتر ماده به ابعاد تخلیه‌های بزرگتر منجر می‌شود. در نتیجه تخلیه‌های ورودی باید از فولاد ایمن برش داده شود. در حداقل ابعاد شروع می‌شود و تخلیه‌ها به صورت تدریجی تا زمانی که قالبگیری بهینه به دست آید باز می‌شود. خیلی کوچک و دریچه مسدود خواهد شد و توانایی بیرون راندن هوا از حفره قالب را کاهش داده یا حذف می‌کند؛ خیلی بزرگ و ممکن است در قالبگیری‌ها بیرون زدن مشاهده شود.
در هر جایی در سرتاسر خط جدایش می‌توان تخلیه‌ها را قرار داد به خصوص آنها را باید در نواحی که برای پر کردن بخش ویژه‌ای از قالب تزریق آخرین هستند موقعیت دهی نمود. یک فاصله گذاری معقول هر ۲۵ میلی متر است، اگر هوا بدون هیچ راه فراری در خط جدایش قالب تزریق محبوس شده باشد، مقرون به صرفه است که برای اجازه دادن به خروج هوا از میان لقی بین پین و سوراخ یک پین تخلیه/پین پران را قرار دهید. گزینه دیگر عبارت است از به کاربردن اینسرت‌های فلزی متخلخل، این ایسرت‌ها به عبور گاز از میان آنها بدون گرفتگی با پلیمر اجازه می‌دهد. این اینسرت‌ها می‌بایست به عنوان آخرین راه حل و فقط در سطوح غیر بصری مورد استفاده قرار گیرند.
به طور خلاصه، تخلیه ناکافی ممکن است در شکست‌های مختلف قالبگیری دارد به عوامل زیر منجر شود:
- سوختگی موضعی
- خطوط جوش ضعیف و قابل مشاهده
- پرداخت سطح ضعیف
- خواص مکانیکی ضعیف
- پر کردن ناقص، به خصوص در مقاطع نازک
- ابعاد نامنظم
- خوردگی موضعی سطح حفره قالب
تاب برداشتن (اعوجاج): این اصطلاح به معنی واپیچش ابعادی در یک قطعه قالبگیری شده است.
خط جوش : نشانه‌های قابل روئیت روی قطعه نهایی ساخته شده با جفت کردن جلوی دو جریان مذاب در طی قالبگیری تزریق.
منبع : اینترنت
برگردان : ایران ملد
